Home Blog

De palliatieve kit – Laurens van Ede

Laurens van Ede is huisarts, huisartsopleider en kaderarts palliatieve zorg. Maar dat is nog niet alles. Want Laurens is ook de bedenker/initiatiefnemer van de palliatieve kit.

De palliatieve kit is een box die middelen bevat om snel te kunnen handelen wanneer er plotselinge verslechteringen/problemen ontstaan bij mensen in de palliatief/terminale fase. Een geweldig initiatief vind ikzelf!

Tijdens mijn werk als verpleegkundige in de wijk heb ik helaas vaak mee moeten maken dat mensen onnodig moesten lijden in de thuissituatie. En dat raakte mij enorm. En om die reden vind ik het belangrijk om meer bekendheid te geven aan dit geweldige initiatief.

Tijdens dit gesprek met Laurens hebben we het over zijn loopbaan, zijn visie op palliatieve zorg en natuurlijk over het ontstaan van de palliatieve kit!

Beluister de podcast via Spotify of via jouw favoriete podcast app!

Bekijk hieronder de video van het gesprek met Laurens van Ede!

Wat zit er in de kit? Bekijk de onderstaande video om de inhoud te zien!

Downloads palliatieve kit

Waarom?

Bij palliatieve cliënten in de terminale fase kan een plotselinge verslechtering of een andere acuute probleem optreden. In dat geval moet direct geschakeld worden met huisarts en apotheek om alle benodigde zorg te kunnen leveren. Dit kost veel tijd van de wijkverpleeg- kundige, die zij op dat moment niet aan de cliënt kan besteden. Ook is het daardoor niet mogelijk om meteen zorg te verlenen, maar moet gewacht worden tot de huisarts een recept heeft geschreven en medicatie of ander materiaal aanwezig is bij de cliënt.

Wat en hoe?

De kit is een door de apotheek afgesloten box waarin zich benodigdheden bevinden om (acute) symptomen direct te behandelen. De kit wordt bij palliatieve cliënten in huis gezet op het moment dat deze in de terminale fase komt, dus op een planbaar moment. Doordat de juiste spullen al bij de cliënt thuis aanwezig zijn en de toestemming hiervoor is verleend, kan de verpleegkundige meteen de kit gebruiken wanneer dit nodig is. De apotheek controleert de inhoud van de kit na overlijden van de cliënt en vult deze zo nodig aan. Niet gebruikte hulpmiddelen kunnen zo bij andere cliënten alsnog worden ingezet.

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Meer informatie bekijk: www.vgz-zorgkantoren.nl/palliatievekit

________________________________________________________________________

Heb jij ook een mooi verhaal over (je werk in) de zorg? En zou je dit graag willen delen via de Tommie in de zorg podcast? Of via de verhalen pagina van tommieindezorg.nl? Stuur dan een mail naar: info@tommieindezorg.nl!

Je kunt mij volgen via: FACEBOOK, INSTAGRAM, TWITTER & LINKEDIN

En abonneer je op mijn YouTube kanaal via: https://TinyURL.com/y8gafcgz/

Werken in de ouderenzorg – Olav Schuth – Tommie in de zorg podcast #1

Ontdek de Eerste Aflevering van de “Tommie in de Zorg” Podcast met Olav Schuth

We zijn verheugd om de allereerste aflevering van de “Tommie in de Zorg” podcast te introduceren! Deze aflevering biedt een diepgaande en inspirerende kijk op de wereld van de ouderenzorg, met special guest Olav Schuth, specialist ouderengeneeskunde.

 Highlights van de Podcast

In deze boeiende aflevering bespreken Tommie Niessen en Olav Schuth de diverse aspecten van ouderengeneeskunde. Hier zijn enkele hoogtepunten:

  1. Introductie en Achtergrond:
    • Tommie introduceert de podcast en zijn locatie bij Sint-Josefoord.
    • Olav vertelt over zijn rol als specialist ouderengeneeskunde en de evolutie van zijn vakgebied.
  2. De Rol van de Specialist Oudergeneeskunde:
    • Olav legt uit wat het inhoudt om een specialist ouderengeneeskunde te zijn en hoe zijn werkgebied zich heeft uitgebreid buiten het traditionele verpleeghuis.
  3. Werkomgeving en Samenwerking:
    • Bespreking van de werkomgeving van Olav, die voornamelijk bij mensen thuis werkt.
    • De samenwerking met huisartsen en andere zorgverleners wordt uitvoerig besproken, inclusief hoe consulten worden uitgevoerd en wat voor patiënten hij tegenkomt.
  4. Persoonlijke Verhalen en Motivatie:
    • Olav deelt persoonlijke verhalen, zijn motivatie om geneeskunde te studeren, en hoe zijn familie een rol heeft gespeeld in zijn carrièrekeuze.
    • Zijn zoektocht tijdens zijn studie en de uitdagingen die hij heeft overwonnen.
  5. Veranderingen en Innovaties in de Ouderenzorg:
    • Tommie en Olav bespreken de toekomstige veranderingen en innovaties die nodig zijn in de ouderenzorg.
    • Het belang van samenwerking en hoe de zorg kan worden verbeterd door meer aandacht te besteden aan de context van de patiënt.
  6. De Laatste Levensfase en Palliatieve Zorg:
    • Olav deelt zijn ervaringen met palliatieve zorg en de waardevolle rol die hij speelt in de laatste levensfase van zijn patiënten.
    • Het emotionele aspect van het werken met terminale patiënten en de impact die dit heeft op zijn persoonlijke leven.

Waarom deze Podcast Beluisteren?

Deze eerste aflevering van “Tommie in de Zorg” is een must-listen voor iedereen die geïnteresseerd is in de gezondheidszorg, en vooral in de zorg voor ouderen. Het biedt een unieke kijk op de uitdagingen en beloningen van het werken in de ouderenzorg, verteld door een ervaren professional.

Olav’s verhalen en inzichten bieden waardevolle lessen voor zowel zorgverleners als het algemene publiek. Tommie’s benadering en de dynamiek tussen de twee sprekers maken dit een aangename en informatieve luisterervaring.

Beluister Nu!

Mis deze kans niet om de eerste aflevering van “Tommie in de Zorg” te beluisteren. Ontdek de wereld van de ouderenzorg en laat je inspireren door de verhalen van Tommie Niessen en Olav Schuth. Je kunt de aflevering beluisteren op jouw favoriete podcast-platform en vergeet niet om je te abonneren voor toekomstige afleveringen!

Laten we samen werken aan een betere zorg voor ouderen.

Verandering in de zorg begint bij jezelf

Het is gemakkelijk om te verzanden in de frustratie over hoe het zorgsysteem faalt, hoe de bureaucratie ons verstikt, hoe de waardering soms ver te zoeken is. Maar we zijn hier niet om te klagen; we zijn hier om te handelen.

Wij zorgprofessionals zijn niet alleen de ruggengraat, maar ook de hersenen en het hart van de zorg. Wij hebben de macht, de kennis en de kracht om samen het zorgsysteem van binnenuit te transformeren.

Durf te vragen, durf te dromen, durf te doen. Wees de verandering die je wilt zien in de zorg.

Laat je stem horen, niet alleen op de “zusterpost” en op de afdeling, maar ook in de vergaderkamers waar beslissingen worden genomen.

Onthoud dat in elke uitdaging een kans schuilt. De zorg van morgen begint bij ons, vandaag.

Laten we samen opkomen voor ons vak, niet als individuen, maar als een gezamenlijke kracht.

Een kracht die niet alleen zorg verleent, maar ook zorg draagt. Een kracht die niet alleen levens raakt, maar ook systemen verandert.

Sta op, wees moedig, wees de verandering. Want de verandering in de zorg begint bij jezelf.

De evolutie van zeggenschap in de Zorg

Door de jaren heen heeft de Nederlandse gezondheidszorg een parade van termen gezien die allemaal beloven zorgmedewerkers, van verpleegkundigen tot verzorgenden, meer inspraak en controle te geven over hun werk.

Vanaf de jaren ’60 begon het met ‘professionele autonomie’, een mooi begin, maar vaak alleen van toepassing op dokters en specialisten. Verpleegkundigen en verzorgenden? Niet zoveel autonomie daar, helaas.

Toen kwam de jaren ’70 met ‘medezeggenschap’, een term die klinkt alsof we allemaal mogen meepraten. Maar praten is niet hetzelfde als beslissen, en te vaak bleek dit meer over aanhoren dan over aanpakken te gaan.

In de jaren ’80 introduceerden we ‘participatie’, wat eigenlijk een fancy manier was om te zeggen: “Je mag meedoen, zolang je maar niet te veel roert in de pot.”

De jaren ’90 brachten ‘co-management’, waarbij we zogenaamd samen met het management mochten besturen. Klinkt geweldig, toch? Maar als puntje bij paaltje komt, houden de topmanagers nog steeds de teugels strak in handen.

En dan hebben we het nog niet eens over ‘gedeeld leiderschap’ in de jaren 2000, een term die suggereert dat we allemaal een gelijke stem hebben. Maar in de praktijk zien we dat “leiderschap” nog steeds te vaak verdeeld wordt en voor verdeeldheid zorgt.

Rond 2010 kwam ‘zelfsturing’, waarbij teams de vrijheid kregen hun eigen werkprocessen te organiseren. Ideaal op papier, maar in de realiteit zien we vaak dat zelfsturing betekent dat je zonder hulp hetzelfde werk moet doen, met dezelfde oude organisatorische bureaucratie die op je nek hijgt.

En dan, in 2015, was er de introductie van ‘professioneel bestuur’, waarbij zorgprofessionals formeel deel uitmaken van het bestuur. Klinkt als een echte vooruitgang, maar hoe vaak zijn deze ‘professionele bestuurders’ eigenlijk gewoon marionetten?

Nu, in de 2020s, praten we over ‘zeggenschap’, de nieuwste modekreet die belooft dat wij zorgprofessionals eindelijk écht wat te zeggen hebben. Maar laten we eerlijk zijn, zonder daadwerkelijke veranderingen in de machtstructuur zijn dit allemaal slechts woorden. Woorden die goed klinken, maar ons niet noodzakelijkerwijs vooruit helpen.

Als zorgmedewerkers hebben we al lang de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting, en het is hoog tijd dat we deze gebruiken, niet alleen om te spreken, maar om te eisen en te handelen. We hoeven niet te wachten op nog een nieuwe term of een volgende wetswijziging om onze rol serieus te nemen.

Het is tijd om de zeggenschap die ons telkens beloofd wordt, daadwerkelijk in praktijk te brengen. En dat moeten we zelf doen. Niemand komt je een doosje zeggenschap brengen…

Laten we stoppen met ons te laten afleiden door de nieuwste buzzwords en beginnen met het echt uitoefenen van onze “macht”. We hebben het al, dus laten we het gebruiken!

Waar is onze beroepsvereniging?

Waar is onze beroepsvereniging?

Het is apart om te zien hoe V&VN nu pas komt met een ‘onthullend’ artikel over de problemen met hulpmiddelen in de zorg. Dit is geen nieuws. Deze problemen ervaren we al jaren, zijn meerdere keren aangekaart, en wat was de reactie? Oorverdovende stilte.

En nu, alsof het een plotselinge openbaring is, komt V&VN met een peiling en een artikel dat de problemen moet blootleggen. Hoewel ik de publicatie op zich waardeer, vind ik dat de manier waarop het wordt gepresenteerd tekortschiet in het erkennen van de voortdurende inzet en de inspanningen van verschillende zorgprofessionals om deze problemen onder de aandacht te brengen.

Waar was V&VN toen deze zorgprofessionals hun ervaringen deelden, frustraties uitten en om hulp vroegen? Waarom lijkt het alsof ze pas in actie komen als het hen uitkomt, met een peiling die op mij overkomt als een soort advertentie verpakt in een vragenlijst die vervolgens weer gebruikt kan worden als een nieuwe advertentie…

We hebben niet nog een peiling nodig die onze realiteit bevestigt. Wat we nodig hebben is actie die gebaseerd is op de behoeften van de mensen die elke dag met deze problemen te maken hebben.

Wat we nodig hebben is een beroepsvereniging die naast ons staat, die voor ons opkomt, naar ons luistert en ons verenigd.

Wat kan de geschiedenis ons leren over de toekomst van de zorg?

De laatste jaren probeer ik mij meer te verdiepen in de geschiedenis van ons vak. En ik vraag mij steeds vaker af: wat kunnen we nou leren van die geschiedenis? Hoe heeft de zorgsector zich ontwikkeld tot wat het vandaag is?

Ik denk dat deze vragen zijn niet alleen relevant voor mij als verpleegkundige, maar voor heel veel mensen die werkzaam zijn in de zorgsector.

In het verleden was de zorg eenvoudiger, minder gespecialiseerd en meer vanzelfsprekend.
En daarmee bedoel ik niet dat de zorg minder goed was destijds. Misschien is het tegendeel zelfs waar… Maar wat betekent dit voor ons begrip van de huidige zorg?

Want vandaag de dag is de zorgsector is geëvolueerd van eenvoudige zorgverlening tot een complexe bureaucratische machine die alleen maar duurder wordt en waar heel veel over gemopperd wordt. Goed om een keer te mopperen natuurlijk maar het gaat niet bijdragen aan het oplossen van de problemen in de zorg.

Het gaat vaak over “de problemen in de zorg”. Alsof we een afgebakende groepering zijn die in een ellendige toestand verkeert. Ik ga niet ontkennen dat er veel problemen zijn maar ik hoop dat mensen beseffen het geen “problemen in de zorg” zijn maar maatschappelijke problemen. Want ieder mens krijgt vroeg of laat te maken (de) zorg.

Wat ik ook interessant vind aan het bestuderen van de geschiedenis van de zorg is dat ik beter besef wat er tot op heden is bereikt en wat we nog kunnen bereiken in de toekomst.

Het dwingt mij om na te denken over alle obstakels die zijn overwonnen en hoe die zijn aangepakt in het verleden. Hoe kunnen deze lessen uit de geschiedenis ons helpen bij de uitdagingen waar we vandaag de dag voor staan?

Kunnen we ons werk beter in perspectief plaatsen als we naar de geschiedenis kijken?

De geschiedenis kan ons ook helpen herinneren aan de diepgewortelde trots die bijna alle verpleegkundigen en verzorgenden nog steeds in zich dragen. Hoe kunnen we deze beroepstrots verder versterken en uitdragen? En hoe kunnen we andere mensen inspireren om ook in de zorg te gaan werken?

Het bestuderen van onze geschiedenis is voor mij echt een soort van reflectie. Het helpt mij om de huidige zorgsector beter te begrijpen, te waarderen en vooral om te relativeren en om op een positieve manier naar de toekomst van ons mooie werk te kijken!

Tommie Niessen
Verpleegkundige, auteur en spreker
tommieniessen.nl

Zelfroostering en AI-gedreven planning in de zorg

Zelfroostering en AI-gedreven planning in de zorg? Dat klinkt interessant maar hoe werkt het eigenlijk? En wat zijn de voordelen voor ons als zorgprofessionals? Ik ging in gesprek met Helmie Dekker (Roosterregisseur bij Vincent Depaul) en Merijn Jacobs (Controller bij Sint Anna) over deze nieuwe innovaties en over hun werkzaamheden in de zorg!

Beluister het gesprek hieronder of via jouw favoriete podcast app!

Zelfroostering: Meer vrijheid en evenwicht in je diensten

Ben je het beu om een rooster te hebben waar je weinig invloed op hebt? Bij Vincent Depaul is hier verandering in gekomen. Medewerkers kunnen nu zelf hun diensten indelen dankzij een nieuw softwaresysteem voor zelfroostering. Maar wat als er nog diensten open blijven staan? Geen zorgen, de roosterregisseur is er om dit op te vangen. Met hulp van de roosterregisseur krijg je niet alleen meer vrijheid in je planning, maar wordt er ook gezorgd voor een eerlijk aanbod van diensten. Zo heb jij meer zeggenschap en blijft het rooster voor iedereen werkbaar.

AI-Gedreven Planning: Slim en efficiënt

Bij Sint Anna doen ze het net een beetje anders. Daar wordt de planning geregeld met behulp van artificiële intelligentie. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar het maakt het roosterproces juist efficiënter en eenvoudiger. Het AI-systeem houdt rekening met verschillende factoren zoals bevoegdheden, zorgvraag en optimale looproutes. Hierdoor krijg je een rooster dat goed aansluit bij jouw expertise en de behoeften van cliënten.

Wat zijn de voordelen van Zelfroostering en AI-gedreven planning?

Minder tijdsdruk: Beide methodes zorgen ervoor dat jij minder tijd kwijt bent aan het plannen van je rooster. Dat is niet alleen handig, maar geeft je ook meer ruimte voor andere belangrijke zaken.

Flexibiliteit en autonomie: Met zelfroostering bepaal jij je eigen diensten. Dit geeft je meer controle over je werk-privé balans.

Efficiëntie en tevredenheid: Of het nu met hulp van een roosterregisseur of AI is, efficiënte planning leidt tot meer tevredenheid op de werkvloer. En laten we eerlijk zijn, een tevreden zorgprofessional is goud waard in de zorgsector.

Deze vernieuwende rooster strategieën in de zorgsector bieden je meer autonomie, efficiëntie en werkplezier. Of je nu kiest voor een model met zelfroostering of een AI-gedreven aanpak, de toekomst van roostering in de zorg ziet er rooskleurig uit. En dat is goed nieuws voor iedereen die werkzaam is in de zorgsector!

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Meer informatie:

Mijn eerste verlies

Begin februari leerden wij elkaar kennen. Het was de rust en warmte die ons samenbracht. Ik voelde meteen aan dat u niet van een poppenkast houdt; u houdt van rust en warmte, en dat was wat de momenten samen met u zo mooi maakte.

Iedere dag een beetje minder, iedere dag een stapje terug. Iedere dag leverde u een beetje meer in. Inleveren hoort bij het leven, maar het doet pijn als je zelf doorhebt dat je iedere dag een beetje inlevert.

Het was op

Ik liep rustig uw kamer binnen, maakte me klein en ging naast uw bed zitten. U werd langzaam wakker en lachte, ‘mag ik nog even blijven liggen’? ‘Natuurlijk, ik kom later bij u terug’. Ik deed de dekens goed en lachte vriendelijk toen ik wegliep.

Even later kwam ik weer bij u, u zag er moe uit dus ik besloot even bij u op de rand van het bed te komen zitten. U ging bidden, bidden om gehaald te worden door de Lieve Heer.

Mijn hart brak in 1000 stukken, het is klaar, ze wil niet meer.

U pakte mijn hand vast en zei: ‘niet huilen meisje… het is goed zo’. Ik besloot nog even te blijven zitten, genieten van de warmte die u uitstraalde.

Samen hebben wij besloten om vandaag uw mooiste kleren aan te trekken, zodat u zich weer wat beter voelt. De verzorging duurde langer dan normaal, er werd weinig gepraat maar wel ontzettend genoten van het getut. Zo noemden wij dat, lekker tutten.

De herinneringen gingen steeds verder weg, maar iedere keer als u mij zag, verscheen er een glimlach op uw gezicht en reikte u uw hand naar mij toe. Er zijn ontelbaar veel momenten dat wij hand in hand hebben gezeten…, zonder woorden.

Het is klaar

Na een vrij weekend kwam ik terug op het werk, ik hoorde dat de Lieve Heer u gehaald heeft. Ik ben dankbaar, dankbaar voor de rust die u nu heeft.

Andrea, Verzorgende IG
Zorg By Andrea

Kennismaken met: WarmThuis – Waar je mag zijn

Mensen met dementie zijn in de eerste plaats mensen, met dezelfde basisbehoeften als ieder ander. Vanwege cognitieve en geheugendefecten en de psychologische gevolgen daarvan, verdwijnt echter de continuïteit en grip op hun leven. Dit heeft grote gevolgen voor de persoon met dementie, maar ook voor de familie en andere betrokkenen. Een betekenisvolle omgeving en de juiste benadering door familie, vrijwilligers en medewerkers zijn nodig om mensen met dementie in staat te stellen maximaal zelfstandig (autonoom) te functioneren en zich fysiek, sociaal en psychologisch staande te houden.

Deze visie vormt de leidraad voor alles wat WarmThuis doet. Bij elke handeling of beslissing, groot of klein, wordt er getoetst aan de visie. Dit is een dagelijks onderdeel van het werk, ongeacht of iemand in de zorg werkt of als manager.

WarmThuis

WarmThuis streeft ernaar om mensen met dementie een zo aangenaam mogelijk leven te bieden, en hun slogan “waar je mag zijn” is niet zonder reden gekozen. Dit is ook de reden waarom ze spreken over mensen met dementie in plaats van dement of dementerend. De ziekte definieert tenslotte niet wie je bent.

Bij WarmThuis mag je zijn wie je bent en je eigen gewoontes hebben. Ze hanteren vier kernwaarden: vrijheid, eigen regie, herkenbaarheid en nabijheid.

Vrijheid betekent vertrouwen geven en loslaten, zonder een controlerende functie te hebben. Bewoners mogen gaan en staan waar ze willen. Als een bewoner opstaat van tafel, wordt er niet meteen gevraagd wat hij of zij gaat doen. Medewerkers zijn zowel zichtbaar als onzichtbaar aanwezig.

Eigen regie houdt in dat bewoners de vrijheid hebben om te leven zoals ze gewend waren. Ze respecteren dat iedereen (bewoners, familie, collega’s) op zijn eigen manier mag handelen, zolang dit past binnen de visie van WarmThuis.

Nabijheid betekent niet alleen naast elkaar leven, maar ook samenleven. Er wordt ruimte geboden en gecreëerd, en er wordt verbinding gemaakt door middel van zowel verbale als non-verbale communicatie. Medewerkers kunnen dichtbij zijn en afstand bewaren, afhankelijk van de wensen en behoeften van de bewoners.

Herkenbaarheid houdt in dat de kamers van bewoners worden ingericht met hun eigen, vertrouwde spullen. Dit geldt ook voor de gezamenlijke woonkamer. Daarnaast wordt er rekening gehouden met herkenbare geuren, maaltijden en activiteiten.

Bij WarmThuis passen ze zich zoveel mogelijk aan bij de gewoontes van de bewoners, in plaats van andersom. Als iemand gewend is om tot 10.00 uur uit te slapen, is dat ook bij WarmThuis mogelijk. Als iemand altijd als nachtverpleegkundige heeft gewerkt en nu bij WarmThuis woont, is het logisch dat diegene ook de nachtdienst meedraait. Als iemand geen zin heeft om gezellig koffie te drinken in de groep, kan die persoon dit gewoon op de eigen kamer doen.

Nieuwe ontwikkelingen

Op dit moment wordt er hard gewerkt aan de bouw van de derde locatie genaamd “Het Grosthuis”. Dit is opnieuw een kleinschalige woonvoorziening op het platteland voor 35 mensen met dementie. Er worden vier vrijstaande woningen gebouwd waar elk 7 mensen kunnen wonen, en de vijfde woning wordt gebouwd aan de oude stolp. Het oude voorhuis wordt volledig gerenoveerd in dezelfde stijl, met behoud van alle authentieke details. Daarnaast zal er in 2024 een dagsociëteit van start gaan en worden de mogelijkheden voor een derde logeerhuis onderzocht.

Voor de nieuwe locatie is WarmThuis bezig met het werven van nieuwe collega’s die persoonsgerichte zorg en welzijn aan de bewoners zullen bieden, in lijn met de visie van WarmThuis. Vanaf eind september zullen de nieuwe bewoners hun intrek nemen. In de maand september (2023) zijn er introductieweken gepland voor alle nieuwe collega’s, waarin een warm welkom wordt geboden.

Op de andere twee locaties van WarmThuis, die ook op het platteland gelegen zijn, zijn 4 woningen voor mensen met dementie. Daarnaast zijn er twee dagsociëteiten en twee logeerhuizen. De financiering van alle woonplekken bij WarmThuis is gebaseerd op de WLZ, wat betekent dat iedereen, ongeacht de grootte van de portemonnee, bij hen kan wonen.

WarmThuis, “Waar je mag zijn”. – https://warmthuis.nl/

 

Peiling: 80% van de zorgverleners houdt huidige werk niet meer vol

Onderzoek door De Zorg Community laat zien dat 80% van de zorgmedewerkers het werk op deze manier niet volhoudt. De zorgzwaarte is te hoog en de bezetting te laag. Volgens Tommie Niessen is dit een zoveelste signaal dat het niet goed gaat met de zorg in Nederland.

“In onze poll waarin ruim 5500 zorgmedewerkers hebben gereageerd, blijkt dat 80% het werk op deze manier niet meer volhoudt”, aldus Tommie Niessen van De Zorg Community.

“Deze signalen liegen er niet om. Het valt op dat veel zorgmedewerkers aangeven op zoek te gaan naar een baan buiten de zorg als er geen verandering komt in de toekomst. Dit komt dan nog boven op de bestaande tekorten”, aldus een bezorgde Niessen.

De Zorg Community

De Zorg Community is op 12 mei gelanceerd om zorgmedewerkers middels de Tommie app (de social media app voor de Zorg) met elkaar te verbinden. In de eerste weken zijn er al duizenden zorgmedewerkers lid geworden van De Zorg Community.

“We zijn dit gestart omdat we de mening van zorgmedewerkers een plek willen geven in het publieke debat, waardoor hun stem gehoord wordt. Al jaren wordt er gesproken over het belang van behoud van zorgmedewerkers, maar anno 2023 is nog steeds heel zichtbaar dat de werkdruk te hoog is.”, aldus Niessen. “Ook binnen onze community komt dit voortdurend als grootste zorg naar boven.”

Tijd voor verandering

Onlangs werd bekend dat er 63.200 openstaande vacatures zijn in de Zorg. In het Integraal Zorgakkoord (IZA) wordt de oplossing vooral gezocht in meer opleiden, minder administratie, digitalisering en het verbeteren van (regionale) samenwerking. Volgens Niessen blijken deze plannen niet van het papier af te komen.

“Het is al jaren zichtbaar dat met de huidige bezetting de zorgvraag van de mensen die zorg nodig hebben, niet meer gegarandeerd is. Wanneer slaan vakbonden, brancheverenigingen en zorgorganisaties de handen écht ineen om zorgmedewerkers een gezonde werkplek te bieden? We staan op het punt om nog meer mensen te verliezen, in plaats van te winnen.”, aldus Niessen.

De Dag van de Zorg

Jaarlijks vieren wij zorgmedewerkers de Dag van de Zorg! Dan is het hele land wit gekleurd en dan zingen wij samen liedjes over ons prachtige vak! We dansen, springen, vieren feest en de gehele dag wordt er geapplaudisseerd door alle mensen in Nederland!

En toen werd ik wakker…

12 mei 2023

Vandaag is het weer zover, de Dag van de Zorg! Eigenlijk de Dag van de Verpleging. De geboortedag van Florence Nightingale, geboren op 12 mei 1820. Florence Nightingale was een Britse verpleegkundige, sociaal hervormer, statistica en mystica.

Zij heeft ervoor gezorgd dat wij gezien worden als zorgmedewerkers. Zij heeft ons vak op de kaart gezet. Zij is degene die opstond met haar vurige lamp en de zorg wereldwijd onder het licht bracht!

Het is inmiddels 2023 en helaas lijkt het erop dat haar kaarsje bijna is opgebrand.

Want anno 2023 is de zorg op zwart gegaan. We zien het licht niet meer. Het is donker in de zorg. En het lichtpuntje aan het einde van de tunnel lijkt steeds kleiner te worden… Hoe kan dat nou? De zorg, het fundament van onze samenleving, lijkt ten onder te gaan…

En wat kunnen we doen? Wachten tot Florence weer terugkeert op aarde? Zodat zij ons weer zichtbaar maakt en dat alles dan weer goed komt? Dat zal zeer waarschijnlijk niet gaan gebeuren. Het is tijd dat wij zorgmedewerkers zelf iets gaan doen.

Het is nu tijd dat we met z’n allen die lamp vastpakken. Het is tijd dat wij zelf het licht weer gaan vinden. Het is tijd dat we samen opkomen voor ons vak. We moeten het zelf doen en dat kunnen we ook!

En als we niets doen, dan zal de situatie alleen maar verslechteren. Er is een tekort aan personeel, de werkdruk is hoog en de waardering voor het vak lijkt af te nemen. Dit zijn slechts enkele van de vele uitdagingen waarmee de zorgsector te maken heeft. We moeten actie ondernemen en de problemen in de zorg aanpakken. Dit kunnen we alleen door samen te werken en onze stem laten horen.

Er zijn gelukkig ook nog lichtpuntjes. Er zijn nog steeds heel veel mensen die met passie en toewijding werken of willen gaan werken in de zorg. En er zijn organisaties en initiatieven die zich inzetten voor het verbeteren van de zorg.

Het is belangrijk dat we deze mensen en initiatieven steunen, dat we voor verbinding zorgen en vooral samenwerken om de zorg te verbeteren.

Vandaag is ook de officiële lancering van De Zorg Community en de Tommie app. Een online community waar zorgmedewerkers, zorgorganisaties, opleidingsinstituten, vakbonden en brancheverenigingen zich kunnen gaan verenigen.

Het is belangrijk dat alle zorgmedewerkers, zorgorganisaties, vakbonden en brancheverenigingen in Nederland samenwerken zodat de Zorg weer werkbaar wordt! Met meer werkplezier, waardering en meer collega’s. Door ons te verenigen vormen we een eenheid, zodat er nu écht iets gaat veranderen!

Laten we vandaag op de Dag van de Zorg, niet alleen stilstaan bij de prachtige geschiedenis van ons vak, maar ook kijken naar de toekomst.

Laten we ons inzetten voor een gezonde en bloeiende zorgsector, zodat we de komende jaren met trots kunnen blijven zeggen dat we zorgmedewerkers zijn.

Wil jij je ook inzetten voor een betere zorgsector? Word dan lid van De Zorg Community en download de Tommie app! Want alleen samen kunnen we de Zorg verbeteren!

Je kunt de apps gratis downloaden via de onderstaande links:

 

Wil je meer informatie over De Zorg Community? Ga dan naar: https://dezorgcommunity.nl/

Deel jouw verhaal!

Jouw verhaal op de website van Tommie in de Zorg? Dat kan!

Heb jij iets bijzonders meegemaakt tijdens je werk en wil je deze ervaring graag delen met anderen? Klik dan op de onderstaande knop om jouw verhaal in te sturen!

Verhaal insturen

Werken in de zorg is mooi en dat mogen we veel vaker laten zien.❤️