Home Blog

De palliatieve kit – Laurens van Ede

Laurens van Ede is huisarts, huisartsopleider en kaderarts palliatieve zorg. Maar dat is nog niet alles. Want Laurens is ook de bedenker/initiatiefnemer van de palliatieve kit.

De palliatieve kit is een box die middelen bevat om snel te kunnen handelen wanneer er plotselinge verslechteringen/problemen ontstaan bij mensen in de palliatief/terminale fase. Een geweldig initiatief vind ikzelf!

Tijdens mijn werk als verpleegkundige in de wijk heb ik helaas vaak mee moeten maken dat mensen onnodig moesten lijden in de thuissituatie. En dat raakte mij enorm. En om die reden vind ik het belangrijk om meer bekendheid te geven aan dit geweldige initiatief.

Tijdens dit gesprek met Laurens hebben we het over zijn loopbaan, zijn visie op palliatieve zorg en natuurlijk over het ontstaan van de palliatieve kit!

Beluister de podcast via Spotify of via jouw favoriete podcast app!

Bekijk hieronder de video van het gesprek met Laurens van Ede!

Wat zit er in de kit? Bekijk de onderstaande video om de inhoud te zien!

Downloads palliatieve kit

Waarom?

Bij palliatieve cliënten in de terminale fase kan een plotselinge verslechtering of een andere acuute probleem optreden. In dat geval moet direct geschakeld worden met huisarts en apotheek om alle benodigde zorg te kunnen leveren. Dit kost veel tijd van de wijkverpleeg- kundige, die zij op dat moment niet aan de cliënt kan besteden. Ook is het daardoor niet mogelijk om meteen zorg te verlenen, maar moet gewacht worden tot de huisarts een recept heeft geschreven en medicatie of ander materiaal aanwezig is bij de cliënt.

Wat en hoe?

De kit is een door de apotheek afgesloten box waarin zich benodigdheden bevinden om (acute) symptomen direct te behandelen. De kit wordt bij palliatieve cliënten in huis gezet op het moment dat deze in de terminale fase komt, dus op een planbaar moment. Doordat de juiste spullen al bij de cliënt thuis aanwezig zijn en de toestemming hiervoor is verleend, kan de verpleegkundige meteen de kit gebruiken wanneer dit nodig is. De apotheek controleert de inhoud van de kit na overlijden van de cliënt en vult deze zo nodig aan. Niet gebruikte hulpmiddelen kunnen zo bij andere cliënten alsnog worden ingezet.

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Meer informatie bekijk: www.vgz-zorgkantoren.nl/palliatievekit

________________________________________________________________________

Heb jij ook een mooi verhaal over (je werk in) de zorg? En zou je dit graag willen delen via de Tommie in de zorg podcast? Of via de verhalen pagina van tommieindezorg.nl? Stuur dan een mail naar: info@tommieindezorg.nl!

Je kunt mij volgen via: FACEBOOK, INSTAGRAM, TWITTER & LINKEDIN

En abonneer je op mijn YouTube kanaal via: https://TinyURL.com/y8gafcgz/

Zelfroostering en AI-gedreven planning in de zorg

Zelfroostering en AI-gedreven planning in de zorg? Dat klinkt interessant maar hoe werkt het eigenlijk? En wat zijn de voordelen voor ons als zorgprofessionals? Ik ging in gesprek met Helmie Dekker (Roosterregisseur bij Vincent Depaul) en Merijn Jacobs (Controller bij Sint Anna) over deze nieuwe innovaties en over hun werkzaamheden in de zorg!

Beluister het gesprek hieronder of via jouw favoriete podcast app!

Zelfroostering: Meer vrijheid en evenwicht in je diensten

Ben je het beu om een rooster te hebben waar je weinig invloed op hebt? Bij Vincent Depaul is hier verandering in gekomen. Medewerkers kunnen nu zelf hun diensten indelen dankzij een nieuw softwaresysteem voor zelfroostering. Maar wat als er nog diensten open blijven staan? Geen zorgen, de roosterregisseur is er om dit op te vangen. Met hulp van de roosterregisseur krijg je niet alleen meer vrijheid in je planning, maar wordt er ook gezorgd voor een eerlijk aanbod van diensten. Zo heb jij meer zeggenschap en blijft het rooster voor iedereen werkbaar.

AI-Gedreven Planning: Slim en efficiënt

Bij Sint Anna doen ze het net een beetje anders. Daar wordt de planning geregeld met behulp van artificiële intelligentie. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar het maakt het roosterproces juist efficiënter en eenvoudiger. Het AI-systeem houdt rekening met verschillende factoren zoals bevoegdheden, zorgvraag en optimale looproutes. Hierdoor krijg je een rooster dat goed aansluit bij jouw expertise en de behoeften van cliënten.

Wat zijn de voordelen van Zelfroostering en AI-gedreven planning?

Minder tijdsdruk: Beide methodes zorgen ervoor dat jij minder tijd kwijt bent aan het plannen van je rooster. Dat is niet alleen handig, maar geeft je ook meer ruimte voor andere belangrijke zaken.

Flexibiliteit en autonomie: Met zelfroostering bepaal jij je eigen diensten. Dit geeft je meer controle over je werk-privé balans.

Efficiëntie en tevredenheid: Of het nu met hulp van een roosterregisseur of AI is, efficiënte planning leidt tot meer tevredenheid op de werkvloer. En laten we eerlijk zijn, een tevreden zorgprofessional is goud waard in de zorgsector.

Deze vernieuwende rooster strategieën in de zorgsector bieden je meer autonomie, efficiëntie en werkplezier. Of je nu kiest voor een model met zelfroostering of een AI-gedreven aanpak, de toekomst van roostering in de zorg ziet er rooskleurig uit. En dat is goed nieuws voor iedereen die werkzaam is in de zorgsector!

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Meer informatie:

Mijn eerste verlies

Begin februari leerden wij elkaar kennen. Het was de rust en warmte die ons samenbracht. Ik voelde meteen aan dat u niet van een poppenkast houdt; u houdt van rust en warmte, en dat was wat de momenten samen met u zo mooi maakte.

Iedere dag een beetje minder, iedere dag een stapje terug. Iedere dag leverde u een beetje meer in. Inleveren hoort bij het leven, maar het doet pijn als je zelf doorhebt dat je iedere dag een beetje inlevert.

Het was op

Ik liep rustig uw kamer binnen, maakte me klein en ging naast uw bed zitten. U werd langzaam wakker en lachte, ‘mag ik nog even blijven liggen’? ‘Natuurlijk, ik kom later bij u terug’. Ik deed de dekens goed en lachte vriendelijk toen ik wegliep.

Even later kwam ik weer bij u, u zag er moe uit dus ik besloot even bij u op de rand van het bed te komen zitten. U ging bidden, bidden om gehaald te worden door de Lieve Heer.

Mijn hart brak in 1000 stukken, het is klaar, ze wil niet meer.

U pakte mijn hand vast en zei: ‘niet huilen meisje… het is goed zo’. Ik besloot nog even te blijven zitten, genieten van de warmte die u uitstraalde.

Samen hebben wij besloten om vandaag uw mooiste kleren aan te trekken, zodat u zich weer wat beter voelt. De verzorging duurde langer dan normaal, er werd weinig gepraat maar wel ontzettend genoten van het getut. Zo noemden wij dat, lekker tutten.

De herinneringen gingen steeds verder weg, maar iedere keer als u mij zag, verscheen er een glimlach op uw gezicht en reikte u uw hand naar mij toe. Er zijn ontelbaar veel momenten dat wij hand in hand hebben gezeten…, zonder woorden.

Het is klaar

Na een vrij weekend kwam ik terug op het werk, ik hoorde dat de Lieve Heer u gehaald heeft. Ik ben dankbaar, dankbaar voor de rust die u nu heeft.

Andrea, Verzorgende IG
Zorg By Andrea

Kennismaken met: WarmThuis – Waar je mag zijn

Mensen met dementie zijn in de eerste plaats mensen, met dezelfde basisbehoeften als ieder ander. Vanwege cognitieve en geheugendefecten en de psychologische gevolgen daarvan, verdwijnt echter de continuïteit en grip op hun leven. Dit heeft grote gevolgen voor de persoon met dementie, maar ook voor de familie en andere betrokkenen. Een betekenisvolle omgeving en de juiste benadering door familie, vrijwilligers en medewerkers zijn nodig om mensen met dementie in staat te stellen maximaal zelfstandig (autonoom) te functioneren en zich fysiek, sociaal en psychologisch staande te houden.

Deze visie vormt de leidraad voor alles wat WarmThuis doet. Bij elke handeling of beslissing, groot of klein, wordt er getoetst aan de visie. Dit is een dagelijks onderdeel van het werk, ongeacht of iemand in de zorg werkt of als manager.

WarmThuis

WarmThuis streeft ernaar om mensen met dementie een zo aangenaam mogelijk leven te bieden, en hun slogan “waar je mag zijn” is niet zonder reden gekozen. Dit is ook de reden waarom ze spreken over mensen met dementie in plaats van dement of dementerend. De ziekte definieert tenslotte niet wie je bent.

Bij WarmThuis mag je zijn wie je bent en je eigen gewoontes hebben. Ze hanteren vier kernwaarden: vrijheid, eigen regie, herkenbaarheid en nabijheid.

Vrijheid betekent vertrouwen geven en loslaten, zonder een controlerende functie te hebben. Bewoners mogen gaan en staan waar ze willen. Als een bewoner opstaat van tafel, wordt er niet meteen gevraagd wat hij of zij gaat doen. Medewerkers zijn zowel zichtbaar als onzichtbaar aanwezig.

Eigen regie houdt in dat bewoners de vrijheid hebben om te leven zoals ze gewend waren. Ze respecteren dat iedereen (bewoners, familie, collega’s) op zijn eigen manier mag handelen, zolang dit past binnen de visie van WarmThuis.

Nabijheid betekent niet alleen naast elkaar leven, maar ook samenleven. Er wordt ruimte geboden en gecreëerd, en er wordt verbinding gemaakt door middel van zowel verbale als non-verbale communicatie. Medewerkers kunnen dichtbij zijn en afstand bewaren, afhankelijk van de wensen en behoeften van de bewoners.

Herkenbaarheid houdt in dat de kamers van bewoners worden ingericht met hun eigen, vertrouwde spullen. Dit geldt ook voor de gezamenlijke woonkamer. Daarnaast wordt er rekening gehouden met herkenbare geuren, maaltijden en activiteiten.

Bij WarmThuis passen ze zich zoveel mogelijk aan bij de gewoontes van de bewoners, in plaats van andersom. Als iemand gewend is om tot 10.00 uur uit te slapen, is dat ook bij WarmThuis mogelijk. Als iemand altijd als nachtverpleegkundige heeft gewerkt en nu bij WarmThuis woont, is het logisch dat diegene ook de nachtdienst meedraait. Als iemand geen zin heeft om gezellig koffie te drinken in de groep, kan die persoon dit gewoon op de eigen kamer doen.

Nieuwe ontwikkelingen

Op dit moment wordt er hard gewerkt aan de bouw van de derde locatie genaamd “Het Grosthuis”. Dit is opnieuw een kleinschalige woonvoorziening op het platteland voor 35 mensen met dementie. Er worden vier vrijstaande woningen gebouwd waar elk 7 mensen kunnen wonen, en de vijfde woning wordt gebouwd aan de oude stolp. Het oude voorhuis wordt volledig gerenoveerd in dezelfde stijl, met behoud van alle authentieke details. Daarnaast zal er in 2024 een dagsociëteit van start gaan en worden de mogelijkheden voor een derde logeerhuis onderzocht.

Voor de nieuwe locatie is WarmThuis bezig met het werven van nieuwe collega’s die persoonsgerichte zorg en welzijn aan de bewoners zullen bieden, in lijn met de visie van WarmThuis. Vanaf eind september zullen de nieuwe bewoners hun intrek nemen. In de maand september (2023) zijn er introductieweken gepland voor alle nieuwe collega’s, waarin een warm welkom wordt geboden.

Op de andere twee locaties van WarmThuis, die ook op het platteland gelegen zijn, zijn 4 woningen voor mensen met dementie. Daarnaast zijn er twee dagsociëteiten en twee logeerhuizen. De financiering van alle woonplekken bij WarmThuis is gebaseerd op de WLZ, wat betekent dat iedereen, ongeacht de grootte van de portemonnee, bij hen kan wonen.

WarmThuis, “Waar je mag zijn”. – https://warmthuis.nl/

 

Peiling: 80% van de zorgverleners houdt huidige werk niet meer vol

Onderzoek door De Zorg Community laat zien dat 80% van de zorgmedewerkers het werk op deze manier niet volhoudt. De zorgzwaarte is te hoog en de bezetting te laag. Volgens Tommie Niessen is dit een zoveelste signaal dat het niet goed gaat met de zorg in Nederland.

“In onze poll waarin ruim 5500 zorgmedewerkers hebben gereageerd, blijkt dat 80% het werk op deze manier niet meer volhoudt”, aldus Tommie Niessen van De Zorg Community.

“Deze signalen liegen er niet om. Het valt op dat veel zorgmedewerkers aangeven op zoek te gaan naar een baan buiten de zorg als er geen verandering komt in de toekomst. Dit komt dan nog boven op de bestaande tekorten”, aldus een bezorgde Niessen.

De Zorg Community

De Zorg Community is op 12 mei gelanceerd om zorgmedewerkers middels de Tommie app (de social media app voor de Zorg) met elkaar te verbinden. In de eerste weken zijn er al duizenden zorgmedewerkers lid geworden van De Zorg Community.

“We zijn dit gestart omdat we de mening van zorgmedewerkers een plek willen geven in het publieke debat, waardoor hun stem gehoord wordt. Al jaren wordt er gesproken over het belang van behoud van zorgmedewerkers, maar anno 2023 is nog steeds heel zichtbaar dat de werkdruk te hoog is.”, aldus Niessen. “Ook binnen onze community komt dit voortdurend als grootste zorg naar boven.”

Tijd voor verandering

Onlangs werd bekend dat er 63.200 openstaande vacatures zijn in de Zorg. In het Integraal Zorgakkoord (IZA) wordt de oplossing vooral gezocht in meer opleiden, minder administratie, digitalisering en het verbeteren van (regionale) samenwerking. Volgens Niessen blijken deze plannen niet van het papier af te komen.

“Het is al jaren zichtbaar dat met de huidige bezetting de zorgvraag van de mensen die zorg nodig hebben, niet meer gegarandeerd is. Wanneer slaan vakbonden, brancheverenigingen en zorgorganisaties de handen écht ineen om zorgmedewerkers een gezonde werkplek te bieden? We staan op het punt om nog meer mensen te verliezen, in plaats van te winnen.”, aldus Niessen.

De Dag van de Zorg

Jaarlijks vieren wij zorgmedewerkers de Dag van de Zorg! Dan is het hele land wit gekleurd en dan zingen wij samen liedjes over ons prachtige vak! We dansen, springen, vieren feest en de gehele dag wordt er geapplaudisseerd door alle mensen in Nederland!

En toen werd ik wakker…

12 mei 2023

Vandaag is het weer zover, de Dag van de Zorg! Eigenlijk de Dag van de Verpleging. De geboortedag van Florence Nightingale, geboren op 12 mei 1820. Florence Nightingale was een Britse verpleegkundige, sociaal hervormer, statistica en mystica.

Zij heeft ervoor gezorgd dat wij gezien worden als zorgmedewerkers. Zij heeft ons vak op de kaart gezet. Zij is degene die opstond met haar vurige lamp en de zorg wereldwijd onder het licht bracht!

Het is inmiddels 2023 en helaas lijkt het erop dat haar kaarsje bijna is opgebrand.

Want anno 2023 is de zorg op zwart gegaan. We zien het licht niet meer. Het is donker in de zorg. En het lichtpuntje aan het einde van de tunnel lijkt steeds kleiner te worden… Hoe kan dat nou? De zorg, het fundament van onze samenleving, lijkt ten onder te gaan…

En wat kunnen we doen? Wachten tot Florence weer terugkeert op aarde? Zodat zij ons weer zichtbaar maakt en dat alles dan weer goed komt? Dat zal zeer waarschijnlijk niet gaan gebeuren. Het is tijd dat wij zorgmedewerkers zelf iets gaan doen.

Het is nu tijd dat we met z’n allen die lamp vastpakken. Het is tijd dat wij zelf het licht weer gaan vinden. Het is tijd dat we samen opkomen voor ons vak. We moeten het zelf doen en dat kunnen we ook!

En als we niets doen, dan zal de situatie alleen maar verslechteren. Er is een tekort aan personeel, de werkdruk is hoog en de waardering voor het vak lijkt af te nemen. Dit zijn slechts enkele van de vele uitdagingen waarmee de zorgsector te maken heeft. We moeten actie ondernemen en de problemen in de zorg aanpakken. Dit kunnen we alleen door samen te werken en onze stem laten horen.

Er zijn gelukkig ook nog lichtpuntjes. Er zijn nog steeds heel veel mensen die met passie en toewijding werken of willen gaan werken in de zorg. En er zijn organisaties en initiatieven die zich inzetten voor het verbeteren van de zorg.

Het is belangrijk dat we deze mensen en initiatieven steunen, dat we voor verbinding zorgen en vooral samenwerken om de zorg te verbeteren.

Vandaag is ook de officiële lancering van De Zorg Community en de Tommie app. Een online community waar zorgmedewerkers, zorgorganisaties, opleidingsinstituten, vakbonden en brancheverenigingen zich kunnen gaan verenigen.

Het is belangrijk dat alle zorgmedewerkers, zorgorganisaties, vakbonden en brancheverenigingen in Nederland samenwerken zodat de Zorg weer werkbaar wordt! Met meer werkplezier, waardering en meer collega’s. Door ons te verenigen vormen we een eenheid, zodat er nu écht iets gaat veranderen!

Laten we vandaag op de Dag van de Zorg, niet alleen stilstaan bij de prachtige geschiedenis van ons vak, maar ook kijken naar de toekomst.

Laten we ons inzetten voor een gezonde en bloeiende zorgsector, zodat we de komende jaren met trots kunnen blijven zeggen dat we zorgmedewerkers zijn.

Wil jij je ook inzetten voor een betere zorgsector? Word dan lid van De Zorg Community en download de Tommie app! Want alleen samen kunnen we de Zorg verbeteren!

Je kunt de apps gratis downloaden via de onderstaande links:

 

Wil je meer informatie over De Zorg Community? Ga dan naar: https://dezorgcommunity.nl/

Word lid van Tommie | De Zorg Community!

Word lid van Tommie | De Zorg Community! Dé plek waar wij zorgverleners samenkomen om verhalen, kennis en ervaringen te delen. Door ons nu te verenigen vormen we een eenheid, zodat er écht naar ons geluisterd wordt. Want het is tijd voor verandering! Alleen samen kunnen we de Zorg verbeteren!

Wil jij meehelpen om de zorg te verbeteren? Meld je dan gratis aan!

AANMELDEN COMMUNITY

Wat is de missie van Tommie | De Zorg Community?

Onze missie is om de grootste Zorg Community van Nederland te vormen samen met gepassioneerde zorgverleners, die zich inzetten voor het verbeteren en het sterker maken van onze Zorg. Door het inzetten van onze krachten en deze te bundelen, willen wij een positieve verandering in beweging brengen binnen de Zorg.

We zijn vastberaden om de belangen van alle zorgprofessionals in Nederland te behartigen. Om hen te helpen hun stem te laten horen en het werkplezier terug te brengen. Samen sterk voor een betere Zorg!

Wat is de visie van Tommie | De Zorg Community?

Onze visie is het hebben van een zorgsector waarin alle zorgprofessionals de erkenning krijgen die ze verdienen, het werkplezier ervaren en hun trotsheid als zorgverlener uiten. We streven naar een sector waarin zorgverleners worden gezien als de belangrijkste bouwstenen van de gezondheidszorg en waarin hun ervaring en expertise volledig worden benut. We willen dat de overheid, zorgverzekeraars, zorgorganisaties en andere beleidsbepalende en controlerende organisaties naar ons luisteren en ons serieus nemen.

Samen kunnen we de gezondheidszorg verbeteren en de kwaliteit van de Zorg in Nederland verhogen. Wij geloven dat door middel van De Zorg Community, zorgverleners elkaar kunnen ondersteunen, van elkaar kunnen leren en elkaar kunnen inspireren om betere zorg te leveren en hierdoor meer werkplezier ervaren. We willen een veilige en interactieve omgeving bieden waarin zorgverleners vrijuit kunnen communiceren en hun ervaringen en ideeën kunnen delen.

Als een hechte community van zorgverleners hebben we de kracht om verandering teweeg te brengen in de Zorg. Samen zijn we vastbesloten om een verschil te maken. Om de zorg in Nederland te verbeteren en om de positie van zorgprofessionals te versterken.

Wil jij ook lid worden van Tommie | De Zorg Community? Meld je dan gratis aan!

AANMELDEN COMMUNITY

Tommie | De Zorg Community

Leven toevoegen aan de dagen – Sterven

Voorpublicatie van het boek: ‘Leven toevoegen aan de dagen

Wil je het boek bestellen? Klik hier!

In dit boek beschrijven de twee auteurs samen de weg die patienten met een ongeneeslijke ziekte -die op enig moment dodelijk zal verlopen- en hun naasten afleggen, van slecht nieuws gesprek tot aan de dood.

Sander de Hosson vertelt in het boek openhartig hoe dit proces verloopt, en gaat in op slechtnieuwsgesprekken, palliatieve zorg, de rol van zorgmedewerkers, de betekenis van de omgeving, euthanasie en dilemma’s waar een arts en patiënt voor staan. Aansprekende en ontroerende patiëntverhalen laten de dagelijkse praktijk van deze longarts heel dichtbij komen.

Hieronder volgt een voorpublicatie uit het hoofdstuk over ‘Sterven’.

Sterven

Ik zit in mijn spreekkamer wat achterstallig papierwerk te doen. Niet mijn grootste hobby, geef mij maar mensen. Tussen de administratieve pietepeuterigheid door hou ik een oude man op de afdeling in de gaten. Ik ken hem al jaren als COPD-patiënt. Hij is gisteren opgenomen met een zware longaanval, en ik denk dat hij vandaag of morgen zal doodgaan. Zonet heb ik de drie dochters van de man gebeld met de boodschap dat ze alles uit hun handen moeten laten vallen om zo snel mogelijk in het ziekenhuis bij hun vader te zijn.

Ik ben net even bij hem op de kamer om te kijken hoe het gaat als ze gezamenlijk binnenkomen. Ze schrikken enorm als ze hem in een hoog bed aan de monitor zien liggen. Mager, grauw, moeizaam ademend. Hij lijkt al ver weg. ‘We hebben het hier wel eens over gehad, weten jullie nog,’ zeg ik.

De oudste dochter kijkt me vertwijfeld aan. ‘Ja? Ik weet dat niet meer.’

‘Dat geeft helemaal niets,’ zeg ik. ‘Alles wat jullie zien, is normaal. Dit is sterven. Ik zie een rustig sterfbed.’

Een andere dochter kijkt nagelbijtend naar haar vader. ‘Wat geven jullie hem?’ ‘Alleen wat morfine tegen de benauwdheid,’ zegt de verpleegkundige die naast me staat.

De vrouw zucht diep. ‘Ik weet toch niet of het goed is zo. Hij had er niet zo bij willen liggen.’

Die zin hoor ik vaker, ongeveer even vaak als: ‘Kan de morfinepomp omhoog?’

Stefan is bezig dood te gaan, een man van 78 met ernstige copd en nierfalen. Paniekerig komen zijn kinderen de ka­ mer uit om Sander aan te klampen: ‘Onze vader drinkt niet meer. U roept alleen maar dat hij aan het sterven is, maar doe iets.’ Ze denken dat hun vader doodgaat omdat Sander niet meer voorschrijft dat meneer voeding en vocht moet krijgen, dat hij doodgaat van de honger en de dorst. Sander legt uit dat niet meer eten en drinken bij een doodzieke man als hun vader een symptoom is van sterven, niet de oorzaak. Uiteindelijk begrijpen ze het wel enigszins, maar ze blijven wantrouwig, en ze blijven erop aandringen hem toch vooral water en iets van voedingstoffen te geven via een infuus. ‘Baat het niet, dan schaadt het niet,’ zeggen ze steeds: ‘Zo is het toch, dokter?’

In 2022 overleden in Nederland 169.000 mensen, ongeveer gelijk aan 2020 en 2021. Hier zit een stijging in door de co- ronapandemie. In de jaren ervoor schommelde het sterftecijfer rond de 150.000.

Ongeveer een kwart van de mensen gaat dood zonder dat iemand dat van tevoren ziet aankomen: ongelukken, plotse hartinfarcten, longembolieën, fatale hersenbloedingen. Zelfdoding zit ook in die groep. De gemene deler is dat de buitenwereld niet wist dat zij op die dag zouden sterven.

De rest van de mensen, 75 procent, sterft verwacht. Zij doorlopen een stervensproces, soms lang, soms kort. Bij driekwart van die gevallen is gezondheidszorg betrokken, in de vorm van medicatie. Bij een kwart is dat niet nodig. Voor hen wordt ook gezorgd – door een verpleegkundige, een naaste, een mantelzorger – maar niet met medicijnen. Bij twee op de drie stervenden wordt dus ingegrepen op het sterfbed. Dat gebeurt omdat sterven gepaard kan gaan (maar dat hoeft niet) met vervelende symptomen. Benauwdheid, pijn en verwarring zijn de drie belangrijkste symptomen, en aan alle drie kunnen we iets doen. Als iemand pijn heeft, komt dat overigens niet door het sterven zelf – doodgaan doet geen pijn – maar door een ziekte waaraan iemand lijdt.

Het stervensproces heet in mijn vak de final common path­ way. Het lichaam houdt ermee op, de lichten gaan een voor een uit. Hierbij treedt een storm aan lichamelijke reacties op, voornamelijk aangejaagd door het immuunsysteem, die uniek is voor de dood. Je zou ook kunnen zeggen dat de final common pathway op gang komt door een overdreven im-muunreactie, waarbij allerlei stofjes actief worden die ons systeem ineen doen storten. Het interessante van de final common pathway vind ik dat bijna iedereen uiteindelijk hetzelfde patroon doorloopt. Het tijdsbestek kan verschillen, maar de symptomen van sterven zijn hetzelfde.

Eten en drinken

De eerste aankondiging van de dood is stoppen met eten. Het lichaam wil geen voeding meer, het heeft geen bouwstenen en brandstoffen meer nodig, want het is bezig alles af te sluiten. Iets later verdwijnt ook de dorst, de lust om te drinken. Vocht is belangrijk voor van alles, maar tijdens het sterven is het ballast. Naasten, zoals de kinderen van Stefan, raken hiervan vaak in paniek, door de ingebakken overtuiging dat zieke mensen goed moeten eten en drinken. Ook tijdens het doodgaan moet dat. Het gevolg is wel dat stervenden vaak last hebben van een droge mond en gesprongen lippen. Dat is oncomfortabel, pijnlijk en moeten we voorkomen door de mond steeds te bevochtigen en de lippen en de randen van de mond in te smeren met vaseline. Er bestaat ook een medicijn dat een soort kunstspeeksel geeft.

Het klinkt allemaal nogal omslachtig; waarom mensen niet gewoon aan een infuus met wat vocht houden? Naasten dringen daar vaak op aan. In veel culturen wil men dat een stervende vocht blijft krijgen tot het moment van doodgaan. Ik ben er geen voorstander van. In mijn ogen verleng je met een infuus alleen het stervende leven, en mogelijk het lijden. Dat is niet de bedoeling, vooral niet omdat je met goede mondzorg op het sterfbed – bevochtigen en vet houden – de problemen van een droge mond kunt voorkomen en wegnemen.

Stervenszorg is natuurlijk wel maatwerk. De regel is dat je geen vocht meer toedient, maar je mag er beargumenteerd van afwijken; de regel is niet in beton gegoten. Ik, en veel artsen met mij, doen dat wel eens – bijvoorbeeld als het voor familieleden belangrijk is dat de stervende aan een vochtinfuus blijft.

Leven toevoegen aan de dagen

Op 10 maart verschijnt het langverwachte boek ‘Leven toevoegen aan de dagen’ van longarts Sander de Hosson en journalist Els Quaegebeur, de opvolger van het boek ‘Slotcouplet’. Het boek is nu al online te bestellen of via de lokale boekhandel!

Uitgeverij de Arbeiderspers, ISBN 9789029546454

Leven toevoegen aan de dagen

Nooit meer hulpmiddelen kwijtraken in de zorg – slim spullen vinden

Als zorgverlener is het heel herkenbaar om dagelijks lang te zoeken naar hulpmiddelen zoals tillift, bladderscan, bloeddrukmeter en andere medische apparatuur. Dit kan veel tijd in beslag nemen en de kwaliteit van zorg verminderen. Gelukkig is er een innovatief idee op de markt gebracht dat zorgverleners kan helpen bij het snel vinden van deze verloren hulpmiddelen.

“Wat fijn dat we nu direct weten waar de tillift staat!”

Ik ga in gesprek met zorgtechnoloog en verpleegkundige Alexander Everling over de voordelen van Slim spullen vinden! Wat is Slim spullen vinden? Hoe werkt dit precies in de praktijk? En hoe kan het jou als zorgverlener helpen in je dagelijkse werkzaamheden?

Beluister het gesprek via Spotify of via jouw favoriete podcast app!

Wat is Slim spullen vinden?

“Slim spullen vinden” maakt gebruik van trackers die aan de hulpmiddelen worden bevestigd. De tracker werkt op basis van Bluetooth Low Energy technologie die de locatie van het hulpmiddel kan detecteren en weergeven op een plattegrond in een app. De app zal de locatie van het hulpmiddel aangeven, zodat de zorgverlener het hulpmiddel snel kan vinden.

Wat zijn de voordelen van Slim spullen vinden?

“Slim spullen vinden” biedt verschillende voordelen voor zowel de zorgverleners als de patiënten. Enkele van deze voordelen zijn:

Besparing van tijd

Het zoeken naar hulpmiddelen kost een zorgverlener al snel 20-25 minuten per week. Door het verminderen van de tijd die nodig is om hulpmiddelen te vinden, kunnen zorgverleners hun tijd besteden aan belangrijkere dingen.

Zinnige zorg en meer werkplezier

Het gebruik van “Slim spullen vinden” kan de zinnige zorg aanzienlijk verbeteren. Doordat zorgverleners sneller hulpmiddelen vinden, kunnen ze meer tijd besteden aan het verzorgen van de mensen. Hierdoor ervaren de patiënten betere zorg wat de zorgverleners meer werkplezier geeft.

Is Slim spullen vinden makkelijk te gebruiken in de praktijk?

Het implementeren van “Slim spullen vinden” in de zorg is vrij eenvoudig. Het enige wat nodig is, zijn de slimme tracker en de app. Deze trackers kunnen eenvoudig worden bevestigd aan de hulpmiddelen.

Bekijk hieronder ook de video over de voordelen van Slim spullen vinden :

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Voor meer informatie over slim spullen vinden kun je mailen naar innovatie@zgem.nl of bekijk: https://www.vgz-zorgkantoren.nl/slim-spullen-vinden

Bent u wel oud genoeg?

Ik heb late dienst. Het is erg druk dus ik haast me van de ene naar de andere patiënt.

*Ping*, kamer twintig belt. Ik loop naar de patiënt toe en vraag wat ik voor hem kan
doen. Hij ziet er bleek uit. ‘Zuster, ik weet het allemaal niet meer, ik voel me niet
goed.’ Hier moet ik even de tijd voor nemen, denk ik bij mezelf. ‘Hoe bedoelt u, wat
voelt u dan precies?’ vraag ik. Even overweeg ik of ik zijn vitale functies moet
controleren, maar dan zegt hij: ‘Gewoon, ik ben er klaar mee, het is goed geweest.’ Ik
zie aan zijn ogen dat hij diep geëmotioneerd is en besluit, ondanks alle taken die me
nog te doen staan, een stoel te pakken en plaats te nemen naast zijn bed. Mijn
collega staat in de deuropening. ‘Ga maar vast verder, ik kom zo’, zeg ik.

Mag ik uw gezicht even zien?

De man begint te vertellen en ineens, midden in zijn verhaal stopt hij en kijkt me
ernstig aan. ‘Zuster, ik weet dat het eigenlijk niet mag, maar zou ik uw gezicht even
mogen zien?’ Ik trek mijn mondkapje naar beneden en kijk hem aan. Hij fronst en
kijkt me onderzoekend aan. ‘Bent u eigenlijk wel oud genoeg?’ Overrompeld door
deze vraag ben ik even stil, vervolgens vraag ik hem waarvoor ik oud genoeg moet
zijn en geef aan dat ik achtentwintig ben. ‘Oh’, klinkt hij opgelucht, ‘gelukkig, dan
begrijp je dit wel.’ Hij gaat verder met vertellen over zijn leven en over de
ziekenhuisopname, dat hij zich alleen voelt en zijn lichaam op is en het allemaal
goed geweest is, wat hem betreft. Ik kan merken dat hij deze woorden al lang klaar
had in zijn hoofd. Hij heeft hier goed over nagedacht en het is fijn dat hij nu eindelijk
iemand in vertrouwen neemt om de woorden uit te spreken. Pas als hij helemaal
uitgepraat is, reageer ik.

Vertrouwen

Helaas is het avond en kan ik nu weinig in gang zetten voor hem, maar we spreken
af dat ik ervoor zorg dat er morgen een familiegesprek wordt gepland met zijn
partner, kinderen en de longarts uiteraard.
Dat gebeurt, alle behandelingen worden gestopt en meneer gaat vrij snel naar huis.
Een paar dagen later krijgen we bericht dat hij thuis is overleden. Dat het zo snel zou
gaan had ik niet gedacht, maar ik ben blij dat hij nu rust heeft.

Een luisterend oor

Wat voor mij een paar minuten waren waarin ik een luisterend oor bood, was voor die
man erg belangrijk. Ik had dit niet verwacht en krijg een fijn gevoel vanbinnen. Het
herinnert me eraan hoe belangrijk het is om de tijd te nemen voor iemand ondanks
de drukte op dat moment. Soms hebben mensen écht even iemand nodig om hun
gevoelens te kunnen uiten.

Achteraf vond ik het ook wel grappig dat hij ineens zo serieus vroeg of ik wel oud
genoeg was. Regelmatig vragen patiënten mij of ik bepaalde handelingen al uit mag
voeren of in welk leerjaar ik zit. Dan staat er bijvoorbeeld een leerling naast me en
dan denkt de patiënt dat ik de leerling ben omdat ik er schijnbaar jonger uit zie. Zelf
vind ik het eigenlijk wel meevallen hoe jong ik lijk maar mensen schatten me
waarschijnlijk jonger omdat ik klein en smal ben. Als ik dan vertel dat ik al een aantal
jaren afgestudeerd ben, zeggen ze: dan was je vast een heel vroege leerling. ‘Nee
meneer, ik ga langzaam al richting de dertig.’ ‘Oh, excuses, je ziet er zo jong uit, ik
dacht eerder dat je achttien was.’ Toen ik net afgestudeerd was werd ik hier onzeker
van, maar inmiddels neem ik het maar voor lief. Ik hoop dat als ik vijftig ben, ik nog
steeds zo’n tien jaar jonger wordt geschat!

Jeanne Roeffen
Verpleegkundige en auteur
Verhaal uit het boek: “Dit is waarom” – www.ditiswaarom.nl

Dit is waarom - Jeanne Roeffen

De voordelen van spraakgestuurd rapporteren in de zorg!

In gesprek met verpleegkundige Wilma van Hees over de voordelen van spraakgestuurd rapporteren in de zorg! In de zorg is er steeds meer aandacht voor technologie en digitale innovatie. Eén van de ontwikkelingen die hierbij een belangrijke rol speelt is: spraakgestuurd rapporteren. Maar wat betekent dit precies in de praktijk? En hoe kun je hier als zorgprofessional het beste mee omgaan?

Beluister het gesprek via Spotify of via jouw favoriete podcast app!

Wat is spraakgestuurd rapporteren?

Spraakgestuurd rapporteren is een manier om gegevens en rapportages snel en efficiënt te verzamelen door middel van spraakherkenningstechnologie, zoals bijvoorbeeld Siri of Alexa. In plaats van handmatig gegevens in te voeren in een computer of formulier kan een zorgverlener deze informatie nu snel en eenvoudig dicteren. De technologie herkent je stem en zet deze automatisch om in digitale gegevens die worden gebruikt voor rapportages.

Hoe kan spraakgestuurd rapporteren helpen in de zorg?

Door gebruik te maken van spraakgestuurd rapporteren, kan een zorgverlener bijvoorbeeld tijdens het verzorgen van een cliënt “aantekeningen” maken over de gezondheidstoestand of het medicijngebruik. Deze ingesproken aantekeningen worden automatisch omgezet naar geschreven tekst en opgeslagen in het elektronisch patiëntendossier.

“Spraakgestuurd rapporteren, dan hoor ik dus telkens mijn eigen stem?”

Ik hoor vaak om mij heen dat zorgverleners spraakgestuurd rapporteren eng vinden. “Met spraakgestuurd rapporteren hoor ik mijn stem, ik ga echt niet naar mijn eigen stem luisteren!” krijg ik dan als feedback. Maar het systeem werkt zo dat alle berichten direct worden omgezet naar tekst. Dus je hoeft helemaal niet naar je eigen stem te luisteren.

Bekijk ook de video over de voordelen van spraakgestuurd rapporteren:

Deze content is gemaakt in samenwerking met:

Meer informatie over de heupairbag bekijk: https://www.vgz-zorgkantoren.nl/spraakgestuurd-rapporteren/

Deel jouw verhaal!

Jouw verhaal op de website van Tommie in de Zorg? Dat kan!

Heb jij iets bijzonders meegemaakt tijdens je werk en wil je deze ervaring graag delen met anderen? Klik dan op de onderstaande knop om jouw verhaal in te sturen!

Verhaal insturen

Werken in de zorg is mooi en dat mogen we veel vaker laten zien.❤️