Als klein meisje wist ik al dat ik mensen wilde helpen, dit vond ik toen al mooi dat ik dit kon doen.
Toen ik op de middelbare school zat, moest ik maatschappelijk stage lopen in een bejaardenhuis, daar werd het nog een keer bevestigd dat ik de zorg in moest gaan. Na de middelbare school ben ik door gaan leren op het Albeda College. Toen de opleiding klaar was, kreeg ik een vaste baan in de zorg als Helpende! In die tussentijd heb ik veel mooie en emotionele momenten meegemaakt en veel ervaring opgedaan.
In september 2020 ben ik aan de opleiding Verzorgende IG begonnen op het Albeda College. Deze keuze heb ik gemaakt om nog meer in contact te staan met de bewoner en familie.
Weerzien
Helaas moest het verpleeghuis dicht in 2020 vanwege de regeling rondom corona. De bewoners mochten geen bezoek ontvangen, alle contacten moesten via Facetime.
De bewoners werden eenzaam, ze hadden alleen de verzorgenden en de woonondersteuners, die ervoor zorgden dat hun dag zinvol was door activiteiten te doen.
Het mooie wat ik zag toen het verpleeghuis weer open mocht voor bezoek is, dat een man zijn echtgenote weer kon zien en bezoeken. Haar man liep naar haar toe, zij begonnen elkaar te knuffelen en ze gaven elkaar een kus, ze huilden beiden van geluk dat ze elkaar weer mochten zien. Dat was voor mij ook wel even slikken, zo zie je maar ook in de corona tijd wat echt liefde is.
Inmiddels heb ik mijn opleiding afgerond en behaald. Sinds maart 2022 werk ik als Verzorgende IG op de afdeling waar bewoners wonen met de ziekte van Alzheimer. Ook sinds ik werk als Verzorgende heb ik veel gezien en meegemaakt. Je staat ineens zo dicht bij de familie en de bewoner.
Afscheid
Een paar weken geleden was er een bewoner terminaal. Ze zeggen wel eens dat je geen band met een bewoner mag hebben, maar dat is behoorlijk lastig om je daaraan te houden. Ik had namelijk een band met deze bewoner en dan is het zo naar om iemand zo te zien liggen. Dit blijven toch de nare dingen van het werk. Wat het mooie was, is dat ik de hand van de bewoner pakte en de bewoner deed zijn andere hand over mijn hand heen. Kun je nagaan hoe ik mij hier toen bij voelde?
Toen deze bewoner overleden was, bedankte de familie mij en mijn collega’s voor de lieve en goede zorgen. Ook spraken zij uit dat de bewoner mooie jaren bij ons op de afdeling had gehad.
Liefde
Ik maak ook hele mooie gebeurtenissen mee.
Een paar maanden geleden was een bewoonster 60 jaar getrouwd met haar man. Hij kwam haar halen op de afdeling en samen gingen zij naar beneden om dit te vieren met familie. Hij had een bos rode rozen gekocht voor haar en hij gaf dit zo liefdevol aan haar. De liefde die ik toen in hun ogen zag…, dat was echt zo mooi en onvergetelijk om te zien.
Dankbaar
Hoe mooi kan het zijn dat een oudere dame jou een kus en een knuffel geeft voor de zorg die je verleend hebt, of als je een luisterend oor geboden hebt als ze verdrietig zijn. En hoe fijn als de familie dankbaar is voor de goede en lieve zorg die ik verleend heb aan hun vader/moeder, broer/zus.
Soms vragen mijn collega’s: “Janet, waar haal jij je geduld toch vandaan?”.
“Als je het vanuit je hart doet, dan weet je zeker dat je een goede keus hebt gemaakt”. Is dan mijn antwoord.
Want na al die jaren ervaring in de zorg ben ik nog steeds ontzettend dankbaar dat ik dit mooie werk mag doen.
Ik wil mijn verhaal graag afsluiten met een quote:
“Zorg is zoveel meer dan zorgen. Zorg is liefde, hoop en betrokkenheid”.
Janet van Dijke
Verzorgende IG
