HomeVerhalenHet is zover...

Het is zover…

Het is een rustige vrijdag avonddienst als de berichten binnen stromen. Terwijl ik bezig ben met de verzorging van een cliënt die zit te schateren onder de douche, roept mijn collega met een toon in haar stem die ik nog niet ken.

Na de verzorging loop ik naar haar toe, meteen valt me op dat ze gefixeerd naar de computer staart.
Haar woorden laten me schrikken.

‘Het is zover’, zegt ze.

Natuurlijk weet ik meteen waar het over gaat. In de dagen daarvoor werden er al maatregelen ingediend voor het afsluiten van de woning voor al het niet medisch noodzakelijk personeel en het desinfecteren van de handen bij de deur.

We moeten opletten dat onze kwetsbare bewoners, met ieder hun eigen complexe zorgvraag, niets merken van de spanning die zich bij ons opbouwt.

We lezen de e-mails en berichten aandachtig door, dan besluiten we eerst alles achter de schermen te regelen.

Taxi’s afbellen want alle dagbesteding gaan dicht, familie inlichten die niet meer bij hun verwanten op bezoek mogen komen, uitstapjes, medicatie aanvragen etc.

Vervolgens richten we ons op het meest belangrijke, onze bewoners.
We geven ze allemaal op hun eigen niveau uitleg van de situatie en benoemen alleen wat voor hun het beste te begrijpen is.
Er komen reacties van verdriet, woede en natuurlijk onbegrip.

Aan het einde van de dienst voel ik me uitgeput en leeg.
Het voelt onrealistisch, ook al zie ik wat er gebeurt.
Van een aantal weken terug geen handschoenen en hand desinfectans meer te kunnen bestellen tot gisteren na mijn vroege dienst geen brood meer te kunnen kopen.

De belevingswereld is voor een deel van mijn cliënten al relatief klein, dit is zeker geen positieve verandering.

We roeien met de riemen die we hebben en steken nog meer liefde, aandacht en zorg in het dagelijks leven van onze bewoners.
Meer kunnen we niet doen, alleen er staan en blijven gaan.

Ik ben dankbaar voor mijn team, managers, gedragsdeskundige en iedereen die keihard werkt. Mijn collega’s zijn goud waard. Het voelt als een oorlog, en we staan aan de goede kant.

Kim Manders
Verpleegkundige i.o. in de gehandicaptenzorg

RELATED ARTICLES

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Most Popular

Recent Comments