Die vragen we namelijk niet zo snel, onze stem zal je niet gauw horen
Ook al gaat er daardoor veel goede zorg verloren
Heb je even een ogenblik?
Wij, collega’s, zorgmedewerkers, mensen zoals jij en ik
Wij moeten stevig in onze schoenen staan
En ons door deze Corona crisis heen slaan
Zorgen voor, doen we met hart en ziel
Wat met weinig personeel al niet mee viel
Nu is dit onvoorspelbaar virus in ons verpleeghuis
En voelt het ineens voor bewoners niet meer als thuis
Met de tekorten die er al zijn
Doet dit nog extra pijn
Wanneer gaat het opvallen dat de zorg zowel mentaal als fysiek veel van een mens vraagt
En het niet is omdat ik (of anderen) aandacht wil of klaag
Collega’s die besmet raken en uitvallen
Je word met onzekerheid overvallen
Onze gezondheid op het spel zetten
Elke tien keer omkleden of ontsmetten
Sorry meneer dat er niemand bij jou waakt
En je hand vast houdt als je laatste adem staakt
Sorry dochter van mw dat ik je huilend alleen laat staan
Maar niet troostend een arm om je heen kan slaan
Lieve bewoonster die haar ogen opent en naar mij opkijkt
Met alle kracht in haar naar mijn hand reikt
Ik wil teveel en kan te weinig tegelijk
Het doet zeer als ik om mij heen kijk
Zoveel kwetsbare mensen die je al langere tijd kent
En ondanks dementie jou toch herkent
Nu ineens ziek op bed, vechtend tegen de naderende dood
En jij of ik nog net die extra aandacht bood
Heb je even een ogenblik?
Wij, collega’s, zorgmedewerkers, mensen zoals jij en ik
Wij moeten stevig in onze schoenen staan
En ons door deze Corona crisis heen slaan.
Yvette Schuller
Verpleegkundige VVT
